Rury stalowe bez szwu są w magazynie
Rura stalowa służy nie tylko do transportu płynnych i sproszkowanych ciał stałych, wymiany energii cieplnej, produkcji części mechanicznych i pojemników, ale także do ekonomicznej stali. Wykorzystanie rury stalowej do wykonania siatki konstrukcji budynku, filaru i podparcia mechanicznego może zmniejszyć wagę, zaoszczędzić metal o 20 ~ 40% oraz zrealizować konstrukcję uprzemysłowioną i zmechanizowaną. Produkcja mostów autostradowych z rur stalowych może nie tylko oszczędzić stal i uprościć konstrukcję, ale także znacznie zmniejszyć obszar powłoki ochronnej oraz zaoszczędzić na kosztach inwestycji i konserwacji. Rury stalowe można podzielić na dwie kategorie w zależności od metod produkcji: rury stalowe bez szwu i rury stalowe spawane. Spawane rury stalowe są w skrócie nazywane rurami spawanymi.
1. Rury stalowe bez szwu można podzielić na rury bez szwu walcowane na gorąco, rury ciągnione na zimno, rury ze stali precyzyjnej, rury ekspandowane na gorąco, rury do przędzenia na zimno i rury wytłaczane zgodnie z metodą produkcji.
Rura stalowa bez szwu wykonana jest z wysokogatunkowej stali węglowej lub stali stopowej, którą można podzielić na walcowanie na gorąco i walcowanie na zimno (ciągnienie).
2.Spawana rura stalowa jest podzielona na rurę spawaną w piecu, rurę do spawania elektrycznego (zgrzewanie oporowe) i rurę spawaną automatycznie łukowo ze względu na różne procesy spawania. Ze względu na różne formy spawania dzieli się na rurę ze szwem prostym i rurę ze szwem spiralnym. Ze względu na kształt końcowy dzieli się na rurę spawaną okrągłą oraz rurę spawaną o specjalnym kształcie (kwadrat, płaską itp.).
Spawana rura stalowa wykonana jest z walcowanej blachy stalowej spawanej szwem doczołowym lub spiralnym. Pod względem metody produkcji dzieli się ją również na spawaną rurę stalową do niskociśnieniowego przesyłu płynu, spawaną spiralnie rurę stalową, bezpośrednio walcowaną spawaną rurę stalową, spawaną rurę stalową itp. Rury stalowe bez szwu mogą być stosowane do rurociągów cieczowych i gazowych w różnych branżach. Rury spawane mogą być stosowane do rurociągów wodociągowych, gazowych, ciepłowniczych, elektrycznych itp.
Własności mechaniczne stali są ważnym wskaźnikiem zapewniającym końcowe parametry użytkowe (właściwości mechaniczne) stali, które zależą od składu chemicznego i systemu obróbki cieplnej stali. W normie rur stalowych, zgodnie z różnymi wymaganiami eksploatacyjnymi, określone są właściwości rozciągania (wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności lub granica plastyczności, wydłużenie), wskaźniki twardości i wiązkości, a także wymagane przez użytkowników właściwości w wysokich i niskich temperaturach.
Maksymalna siła (FB) poniesiona przez próbkę podczas rozciągania, podzielona przez pierwotne pole przekroju (so) próbki (σ), zwaną wytrzymałością na rozciąganie (σ b), w N / mm2 (MPA). Reprezentuje maksymalną zdolność materiałów metalowych do odporności na uszkodzenia pod wpływem naprężeń.
W przypadku materiałów metalowych ze zjawiskiem plastyczności, naprężenie, przy którym próbka może dalej wydłużać się bez zwiększania (utrzymywania stałego) naprężenia podczas procesu rozciągania, nazywa się granicą plastyczności. Jeżeli naprężenie maleje, należy rozróżnić górną i dolną granicę plastyczności. Jednostką granicy plastyczności jest n / mm2 (MPA).
Górna granica plastyczności (σ Su): maksymalne naprężenie przed pierwszym spadkiem granicy plastyczności próbki; Dolna granica plastyczności (σ SL): minimalne naprężenie w fazie plastyczności, gdy początkowy efekt chwilowy nie jest brany pod uwagę.
Wzór obliczeniowy granicy plastyczności to:
Gdzie: FS – granica plastyczności (stała) próbki podczas rozciągania, n (Newton) so – pierwotne pole przekroju poprzecznego próbki, mm2.
W próbie rozciągania procent długości powiększony o długość pomiarową próbki po zerwaniu do pierwotnej długości pomiarowej nazywa się wydłużeniem. z σ Wyrażone w%. Wzór obliczeniowy to: σ=（ Lh-Lo）/L0*100%
Gdzie: LH – długość miernika po zerwaniu próbki, mm; L0 -- oryginalna długość pomiarowa próbki, mm.
W próbie rozciągania procent pomiędzy maksymalnym zmniejszeniem pola przekroju poprzecznego przy zmniejszonej średnicy a pierwotnym polem przekroju poprzecznego po zerwaniu próbki nazywa się zmniejszeniem pola. z ψ Wyrażone w%. Wzór obliczeniowy wygląda następująco:
Gdzie: S0 – oryginalne pole przekroju poprzecznego próbki, mm2; S1 — minimalna powierzchnia przekroju przy zmniejszonej średnicy po zerwaniu próbki, mm2.
Zdolność materiałów metalowych do przeciwstawiania się wgnieceniom powierzchni twardych przedmiotów nazywana jest twardością. W zależności od różnych metod badawczych i zakresu zastosowania, twardość można podzielić na twardość Brinella, twardość Rockwella, twardość Vickersa, twardość Shore'a, mikrotwardość i twardość wysokotemperaturową. Twardość Brinella, Rockwella i Vickersa jest powszechnie stosowana do rur.
Wciśnij kulkę stalową lub kulkę z węglika spiekanego o określonej średnicy w powierzchnię próbki z określoną siłą testową (f), usuń siłę testową po określonym czasie trzymania i zmierz średnicę wgłębienia (L) na powierzchni próbki. Liczba twardości Brinella jest ilorazem otrzymywanym przez podzielenie siły testowej przez sferyczną powierzchnię wgłębienia. Wyrażona w HBS (kulka stalowa), jednostka: n / mm2 (MPA).
gdzie: F – siła próbna wciśnięta w powierzchnię próbki metalu, N; D - średnica stalowej kulki do badania, mm; D - średnia średnica wgłębienia, mm.
Oznaczanie twardości Brinella jest dokładniejsze i bardziej niezawodne, ale ogólnie HBS ma zastosowanie tylko do materiałów metalowych poniżej 450 N/mm2 (MPA), a nie do twardej stali lub cienkich blach. Twardość Brinella jest najczęściej stosowana w normach rur stalowych. Średnica wcięcia D jest często używana do wyrażenia twardości materiału, co jest intuicyjne i wygodne.
Przykład: 120hbs10 / 1000 / 30: oznacza to, że wartość twardości Brinella zmierzona za pomocą stalowej kulki o średnicy 10 mm pod działaniem siły testowej 1000kgf (9,807kn) przez 30s wynosi 120N/mm2 (MPA).
